Week 7: de surgery room

Maandag 10 juni 2019: Een nieuwe week stage is aangebroken. Deze week ben ik te vinden op de surgery room (operatiekamer) dit is de laatste keer op deze afdeling en wat vliegt de tijd toch snel. Het is ontzettend rustig deze morgen en er staat vandaag ook niks op de planning. Het is dus afwachten of er patiënten vanuit de OPD (spoedeisendehulp) worden doorgestuurd. Omdat het zo rustig was op dr afdeling hebben we van een verpleegkundige een rondleiding gekregen op de X-ray, hier worden röntgenfoto's gemaakt. Helaas is het vernieuwde röntgen apparaat niet in werking en moeten ze het doen op de oude manier. Je moet de foto's tegen het licht aanhouden om de fractuur te kunnen zien. Rond 10:00 uur kwam er een vrouw van 18 jaar binnen op de Theatre. Ze was thuis bevallen, omdat ze niet op tijd naar het ziekenhuis kon komen. Dit heeft een aantal complicaties met zich meegebracht. Er is een gedeelte van de placenta achtergebleven in de baarmoeder waardoor ze steeds bloedstolsels verloor. Ook is de baarmoeder geïnfecteerd omdat er niet steriel is gehandeld. Door middel van curretage is het slijmvlies, de stolsels en een klein gedeelte van de placenta verwijderd. Na afloop heeft ze nog een breed spectrum antibiotica kuur gekregen om de infectie in de baarmoeder te behandelen. Na de operatie kwam er een 13 jarig meisje met een polsfractuur, deze werd gegipst en wij mochten meekijken. Aan het einde van de ochtend kwam er een jongen van 8 jaar binnen met een elleboog fractuur. De breuk moest gereponeerd worden (botbreuk in de gewenste stand zetten). De breuk moet geroponeerdt worden op de OK, maar dit ging even anders dan dat wij dachten. De anesthesist begon met voelen en te trekken aan zijn elleboog midden op de gang, zonder dat hij nog pijnstilling had gekregen. Ik heb soms met vingers in mijn oren staan kijken, het was schrijnend om te zien. Het kindje schreeuwde het uit van de pijn, hij vloog van de brancard af over de nek van de anesthesist heen. De anesthesist bleef aan de arm trekken om de breuk een goede stand te krijgen maar dit lukte niet, ik stond op het punt van weglopen. Er werd besloten om verder te gaan op de OK. Hij kreeg het slaapmiddel (ketamine) toegediend maar dit ging erg moeizaam en hij stribbelde flink tegen tijdens het toedienen. Met 5 personen moesten wij hem fixeren. Dit vond ik wel een van de hefstigste casus die ik tot nu toe heb mee gemaakt, het gegil en geschreeuw gaat echt door merg en been. Ik was blij toen de operatie was geslaagd, dit doet echt veel met je! Ze hebben pijnstilling in het ziekenhuis en narcose en dan moeten ze het nog eerst zonder proberen, dat gaat er bij mij niet in. Na de lunchpauze is er 57 jarige man binnengebracht.Tijdens zijn werk op de boerderij had hij met een hark in zijn voet gestoken waardoor de voet is gaan infecteren. Deze kleine ingreep werd midden op de gang. uitgevoerd en niet op de OK. Het blijft toch wel elke keer raar dat dit hier gebeurt haha. Ik vergelijk vaak de verschillen met Nederland, nou dit soort dingentjes kun je je bij ons dus niet voorstellen. De kleine ingreep is vlot verlopen en ik mocht hem terug brengen naar zijn zoon. We kregen een grote glimchlach en hij bedankte ons, dat maakt je dag dan weer helemaal goed! Ook hebben we op de kinderafdeling nog wat toverstafjes en balonnen uitgedeeld. 

Dinsdag 11 juni 2019: De laatste dag van onze vakantie is er helaas weer iemand ziek geworden, met verdenking op malaria. We doen met de groep rouleren als er iemand ziek is. Vandaag ben ik thuis gebleven. Het was een relaxde dag en in de middag hebben we zelf een soort "appeltaart" gemaakt, heerlijk! iedereen is erg moe dus we zijn optijd gaan slapen vanavond.

Woensdag 12 juni 2019: Een nieuwe dag bij de surgery room. Toen we vanochtend in het ziekenhuis aankwamen hoorde we een vrouw huilen. Na de morning report kregen we te horen dat zojuist haar dochtertje is overleden. Het meisje van nog geen jaar oud had al een aantal dagen acute bronchitis en was afhankelijk van zuurstof. Al een aantal dagen zijn er elektriciteit problemen in en rondom het ziekenhuis. Hierdoor heeft het ziekenhuis in deze nacht een aantal uur geen stroom gehad en de consentrator had ook problemen waardoor er geen mogelijkheid was om zuurstof toe te dienen. Met als gevolg dat het meisje door de stroomuitval is overleden. Je beseft je op dat moment wel even hoe goed wij het hebben in Nederland en dat kinderen en volwassen overlijden door zoveel tekorten in dit arme land. Ik krijg de rillingen over mijn lijf door dit soort vreselijke gebeurtenissen. Geen woorden voor! Vervolgens hebben Fleur en ik meegeholpen met het inpakken van materialen voor de operaties. Rond 09:30 uur kwam er een jongetje van 7 maanden binnen met een abces bij zijn lies. Het duurde eventjes voordat hij onder narcose was. Ik stond er niet op mijn gemak en ik heb besloten om eventjes weg te gaan. Al een aantal dagen zit ik niet zo lekker in m'n vel, maar dat gaat wel weer over. Ik probeer het een plekje te geven en te genieten van mijn laatste drie weken hier. Wat ga ik dit land missen zeg! In de middag hebben we nog een aantal woordjes Chichewa geleerd van het personeel, hier een paar woordjes: hoe gaat het (muli bwanji), dankjewel (zikomo), goedemorgen (mwadzuka bwanji), heeft u pijn? (mulcumva kupweteka). Het was weer een dag vol emoties.

Donderdag 13 juni 2019: Vandaag ga ik met Juul en Fleur op Outreach. Het blijft bijzonder om naar een ander dorpje te gaan waar honderden vrouwen op ons zitten te wachten voor een vaccinatie. De bestemming van vandaag was maar 20 minuten rijden en dit keer was het in een open leegstaande "schuur". Er wordt begonnen met het zingen van een lied, wauw! hier krijg ik echt kippenvel van. De kindjes doen ook mee met het klappen, ze worden hier echt opgegroeid met dans en muziek. Het is ontzettend druk maar een gezellige boel. Er wordt een voorlichting gegeven over voorbehoedsmiddelen, helaas is het in het Chichewa en konden wij het niet verstaan. Nadat de voorlichfing was gegeven worden alle kindjes gewogen en geregistreerd welke vaccinaties ze nodig hebben. Vervolgens als alles gerigistreerd is krijgen ze hun voorgeschreven vaccinatie. Rond 13:00 uur waren de vaccinaties op en moesten er nieuwe gehaald worden in het ziekenhuis. Wij zijn mee terug gereden en in ons dorpje gebleven, omdat er voor ons niks meer te doen was daar. Thuis hebben we de was gedaan en heerlijk gerelaxd! S'avonds hebben we met de meiden nog heerlijk een drankje genomen.

Vrijdag 14 juni 2019: WEEKEND, ja het is alweer weekend.... vanochtend ben ik samen met Lotte naar het ziekenhuis gegaan om nog het een en ander te regelen voordat we alweer vertrekken naar huis. We hebben alles zo goed als kunnen regelen en maandag komen we nog een keer langs bij Sheila, Raphael en William om het nog een keertje door te nemen. Op vrijdag 29 juni geven wij ons afscheidsfeestje voor het personeel en de 3e jaars studenten van het ziekenhuis. Ontzettend leuk en Annie (3e jaars student) komt vanavond bij ons eten om te helpen bij het organiseren. In de middag heb ik samen met Fleur onze laatste opdracht gemaakt voor school, dan kunnen we het dinsdag door Sheila laten aftekenen. Om 15:45 was er een voetbal wedstrijd tussen de 1e en 2e jaars studenten. Het was een gezellige drukte en Juul, ik en Moo zijn in de 2e helft gegaan om lasagne te gaan maken. De Lasagne was goed gelukt en om 18:00 kwam Annis bij ons eten. Het was een erg gezellige avond!

Zaterdag 15 juni 2019: regen regen en nog eens regen. Vanochtend hebben we ons huisje heerlijk schoongemaakt en filmpjes gekeken. In de middag hebben we wentelteefjes gemaakt en zijn we even langs het ziekenhuis gegaan om er toch even op deze regenachtige dag uit te gaan. Oja en héél veel spelletjes! Van de zeven dagen hebben we bijna vijf dagen geen stroom of water gehad. Toch wilde ik proberen om even snel te douchen, ik stond er één minuut onder de douche en ja hoor het water is op. Dan nog even proberen in het andere huisje, want zij hebben meestal wel stroom. Ik had een emmer vol laten lopen met water in het geval dat het weer stopte, ik kan je vertellen je wordt hier héél creatief haha. In de avond hebben we alle herringeren met elkaar doorgenomen die we tot nu toe hebben meegemaakt (en dat is veel). HILARISCH!!! Soms is het bikkelen hier, maar dit is echt de mooiste ervaring ooit en het is het allemaal waard.

Zondag 16 juni 2019: Vanochtend gingen onze wekkers om 6:30 uur, want we gaan vandaag naar de kerk (dit is een katholieke kerk). De gehele stage kijk ik hier al naar uit en vandaag mochten we met Sheila mee. De kerk ligt maar vijf minuten van ons vandaan. Het was een hele ervaring er werd ontzettend veel gezongen, gedanst en gebeden. De dienst duurde ongeveer twee uurtjes en na een uur werden er met een groep jongeren etensware en levensmiddelen gebracht naar het altaar. Wij houterige Nederlands mochtend dansend met hun meelopen. Dit was zo ontzettend mooi. Twee uur lang heb ik genoten en ik ben weer een ervaring rijker. FINALLY, het zonnetje schijnt en we hebben weer gewoon stroom. De middag hebben we heerlijk liggen zonnen en vanavond zijn we uitgenodigd bij Sheila om te komen eten. Morgen start ik weer op de kinderafdeling. Zin in! 

Zimomo en een dikke kus